دسترسی ها

بسیاری از مردم  “هوش مصنوعی” را بارها و بارها از رسانه ها و سایر افراد شنیده اند اما درک درستی از هوش مصنوعی ندارند.

ورای مباحث تخصصی و زیرساختی هوش مصنوعی و چیزی که کارشناسان فنی وپشت صحنه های چگونگی کارکرد هوش مصنوعی را تشریح می کند، همه باید بدانیم هوش مصنوعی الان کجای زندگی ماست.

با درک بهتری از فناوری، بهره برداری بهتری از آن خواهیم داشت و از گزند و آسیب هایش برحذر خواهیم بود. نه از فناوری باید فرار کرد و نه بیگدار آنرا پذیرفت و چراغ خاموش وارد زندگی کرد. شناخت هر ابزاری برای بهتر بهره برده از آن لازم است؛ هوش مصنوعی یک ابزار برای زندگی بهتر و سرعت بخشیدن به زندگی کنون نشر است.

ناگزیر همه ما دچار پیچیدگی های زندگی کنونی شده ایم. چیزی که هیچ کس در جهان نمی تواند آن را کتمان کند، ورود وحشتناک ماشین ها و ابزارهای دیجیتال در زندگی بشر است.

این پیچیدگی شاید لازمه زندگی کنونی باشدچرا که انسان دارد به همه ابزارها مادی دست پیدا میکند و به بیشترین ظرفیت های مادی از ذرات گرفته تا انرژی های ناپیدایی مثل انرژی اتم دست پیدا می کند؛ پس وسعت یافتن زندگی به زندگی مجازی و وسایل الکترونیکی لازمه حرکت انسان ها در طول تاریخ است.

هوش مصنوعی، جدیدترین دست آورد بشر برای خلق محتوا، به حرکت در آوردن جامدات به صورت خودکار، تعامل انسان با غیر جاندار است؛ یعنی انسان ها به صورتی که هیچ گاه فکرش را نمی کردند با آهن سخن می گویند، با جامدات تعامل میکنند، ابراز احساسات می کنند، به جامدات آموزش می دهند تا از آن بهره گیری کنند و نوعی هم زیستی با ماشین را تجربه می کنند.

در عصر جدید، هوش مصنوعی می تواند خواسته های انسان را در قالب های مختلف تأمین کند؛ خواسته من هرچه باشد، هوش مصنوعی آن را تبدیل به محصولی خواهد کرد که ساعت ها و روزها و ماه ها باید برای آن وقت صرف می کردیم. هوش مصنوعی می تواند خواسته انسان را یکبار در قالب نقاشی، یکبار در قالب فیلم، یکبار در قالب داستان و رمان، یکبار در قالب مقاله علمی و هر قالبی تبدیل کند. کافی است ما هرچه مفصل تر برای ماشین هوش مصنوعی توضیح بدهیم که چه خواسته ای داریم.

ماشین ها نقش بیشتری نسبت به قبل پیدا کرده اند. قبل تر، ماشین های نیمه هوشمند فقط در صنایع یک کار ثابت تعریف شده انجام می دادند اما حالا ماشین ها می توانند یاد بگیرند تا برخی کارهای تعریف نشده از قبل را انجام بدهند! ماشین ها یاد می گیرند تا بجای یک انسان دیگر، همراه انسانی دیگر شوند، ماشین ها یاد می گیرند چگونه سلامتی فردی را تأمین کنند، چگونه تولید را مدیریت کنند، چگونه امنیت را تأمین کنند و خلاصه یادگیری ماشین چیزی است که تابحال برای بشر نیم قرن پیش غیر قابل تصور بود.

اما چرا از هوش مصنوعی میترسیم؟!

هوش مصنوعی به خودی خود ترس ندارد و موجودی بی آزار است! چون ما آن موجود را تولید کرده ایم. خطر هوش مصنوعی آنجاست که اختیارات بیشتری به او بدهیم! اختیارات بیش از حد به هوش مصنوعی در قالب یک ربات، در قالب یک پهپاد، در قالب یک ابزار دیجیتال می تواند زندگی بشر را مرز نابودی بکشاند.

این ما هستیم که باید تعیین کنیم حیطه اختیارات ماشین ها چقدر است. شاید قوانینی در سطح بین المللی باید تصویب شود تا حیطه اختیارات هوش مصنوعی مشخص شود و هر کشور و یا تولید کننده ای از آن تخطی کرد، به شدت مجازات شود چرا که آینده بشر در دست هوش مصنوعی است. اگر این ابزار خودمختار شود، بجای انسان تصمیم گیری کند، مطمئناً وحشیانه تر از هر موجودی به جان انسان خواهد افتاد.

تا دیر نشده با ابزارهای هوش مصنوعی که همین الآن هم در دست ماست آشنا شویم و اختیار زندگی خود را به دست ماشین ندهیم.