دسترسی ها

دفاع مقدس همیشه تداعی کننده ایام و برهه ای از تاریخ این کشور بود که رزمندگان با لباس های خاکیشان در سال های بین 59 تا 67 هجری شمسی در جنگ تحمیلی ارتش بعث عراق به سرکردگی صدام حسین حماسه آفرینی کردند.
سال ها بعد یعنی در خرداد ماه 1404 واژه دفاع مقدس رنگ و بویی دیگر به خود گرفت. در 12روز حماسه آفرینی ملت و نیروهای مسلح و دولت(به معنای عام آن یعنی قوای سه گانه و ارکان نظام) در یک جنگ تحمیلی به شدت ناجوانمردانه، حماسه آفرینی جدیدی را رقم زدند. سالیان دیگر و به تدریج کتاب هایی درباره دفاع مقدس 12روزه نوشته خواهد شد و از رشادت ها و ایثارها و نقش بی بدیل مردم در پیشبرد اهداف نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران خواهند گفت. خاطرات رزمندگان در عرصه های دفاعی و نظامی به خصوص صنایع موشکی به فرزندان ما در آینده حس غرور خواهد داد. موشک هایی که هیچ گاه رژیم صهیونیستی و اربابش آمریکای جنایتکار فکر نمیکردند تا این حد برایشان بیچاره کننده و عذاب آور باشد. در مُخیّلات جبهه کفر نمی گنجید که زعم خودشان، بعد از یک حمله غافلگیر کننده به کیان ایران اسلامی و به شهادت رساندن فرماندهان ارشد نظامی به ویژه فرماندهان سپاه مقتدر و از کار انداختن بخش عمده ای از سیستم های پدافندی مان، در همان ساعات اولیه جنگ با تدابیر حکیمانه ولی امر مسلمین جهان حضرت امام خامنه ای(مدظله العالی) حملات سهمگینانه ای شروع شود و سرزمین های غصبی اسرائیل با خاک یکسان شود و آنها را زیر لگد های رزمندگان مان له کند.
اما آن چیزی که باعث شد بعد از 12روز حملات متنوع جبهه کفر به سرکردگی آمریکا و پیمانکار صفاکش، اسرائیل جنایتکار التماس به آتش بس کنند، در پس موشک های سجیل و خرمشهر، انسجام و وحدت و یکپارچکی ملت ایران بود که یکباره به صورت باور نکردنی در روح همه ما دمیده شد. گویی جادویی فرگیرتوسط ساحری عظیم در هوای این کشور پراکنده شده است.
تصور دشمنان این بود که با ضربات کوبنده ی اولیه و حذف سران نظام و در ادامه، ایجاد آشوب داخلی با حجوم مردم به فروشگاه ها و پمپ بنزین ها و مراکز خدماتی و از طرفی، اغتشاش و درگیری بین قبائل و اقوام و مذاهب و احزاب و نیز با سوء استفاده از خائنین به میهن در ایجاد ناامنی در داخل شهر ها، می توانند طی چند روز کوتاه، کشور را قطعه قطعه و تکه تکه کنند و آنگاه است که هر قطعه ای را با نام هایی کذایی و سهم بندی بین لشکر کفر، مانند دیگر نقاط جهان استعمار و استثمار کنند.
آنها هنوز این ملت را نشناخته اند؛ دشمن هنوز این مردم را نشناخته است. بارها و بارها این مردم شریف و عزیز خودشان را در صحنه و عرصه های مختلف ثابت کرده اند. در جنگ تحمیلی دهه شصت، در فتنه های گوناگون، در تحریم و ترور و سایر دَد منشی های استکبار جهانی، مردم ما خودشان را ثابت کرده اند اما بازهم این مردم را نشناخته اند.
به عکس، با هر موشکی که از سرزمین مقدس ایران به سرزمین غصبی و نکبت بار اسرائیل پرتاب می شد، حجمی از انشقاق و تفرقه و تشتت در مردم و مسئولین رژیم صهیونی را شاهد بودیم. در مناظره های تلویزیونی شان، از چرایی رعایت نکردن حقوق سالمندان در ورود به پناهگاه دعوا بود. بین اندیشمندان و تصمیم گیرانشان به شدت دو دستگی بود. با گریه و ملتمسانه از ایران خواهش میکردند که حملاتش را تمام کند. اینها هستند مردم صد پارچه اسرائیل کودک کش در مقابل مردم یکپارچه ایران.
ملتی که رشید و سعادتش در شهادت است، هیچگاه تن به ذلت و خواری و شکست نخواهد داد. یا نیستی یا هستی و عزتمندی. ما ملت امام حسینیم، ما ملت شهادتیم. ما مردم ایرانیم. ایران با همه احزاب، گروه ها، مذاهب و اقوام مختلفش، منسجم در برابر حمله بیرونی و حامی جبهه داخل هستند. این ملت شکست ناپذیر است.