علیرضا نمکی در یادداشتی تحلیلی با بررسی مواضع سه زن برنده جایزه صلح نوبل – نرگس محمدی، شیرین عبادی و ماریا کورینا ماچادو – تأکید کرد که این افراد با وجود حمایت ظاهری از صلح، در عمل مواضعی هم‌سو با سیاست‌های آمریکا و جنگ‌طلبی غرب اتخاذ کرده‌اند.

به گزارش افق نو آران و بیدگل؛ علیرضا نمکی فعال رسانه و تحلیلگر مسائل سیاسی در یادداشتی اختصاصی به بررسی مواضع اخیر سه زن دریافت‌کننده جایزه صلح نوبل که هر یک به نحوی مورد حمایت غرب بوده‌اند پرداخت و این پرسش را مطرح ساخت که چگونه این افراد، با وجود مشاهده آشکار جنگ‌طلبی آمریکا، مواضعی همسو با منافع این کشور اتخاذ کرده‌اند، اما همچنان موفق به دریافت جوایز صلح شده‌اند؟

نرگس محمدی؛ سکوت در برابر تجاوز، درخواست توقف غنی‌سازی

در پی تجاوز اخیر رژیم صهیونیستی، انتظار می‌رفت خانم نرگس محمدی در وهله نخست به محکومیت متجاوز و دفاع از مردم ایران بپردازد. با این حال، او به همراه چند تن دیگر بیانیه‌ای صادر کرد که در آن، بدون محکومیت صریح تجاوزات اسرائیل، خواستار توقف فوری غنی‌سازی اورانیوم توسط ایران شد. این موضع‌گیری نه‌تنها نشانی از دفاع از مردم ایران نداشت، بلکه تلاشی برای مشروعیت‌بخشی به حملات نظامی علیه کشور تعبیر شد. همچنین در مراسم سالروز بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی، به جای محکوم کردن ایالات متحده به عنوان عامل اصلی این جنایت هسته‌ای، ایران را به خاطر پیگیری حق مشروع هسته‌ای خود مورد انتقاد قرار داد؛ اقدامی که از نگاه بسیاری، تطهیر رفتار آمریکا و نادیده گرفتن واقعیت‌های تاریخی تلقی شد.

شیرین عبادی؛ همسویی مالی و سیاسی

شیرین عبادی، دیگر برنده جایزه نوبل، نیز در زمره افرادی قرار داشت که در بیانیه‌ای مشترک با نرگس محمدی، در بحبوحه تجاوزات رژیم صهیونیستی، به جای محکومیت صریح آن رژیم، خواستار توقف غنی‌سازی اورانیوم در ایران شد. گزارش‌ها حاکی از آن است که وی بین سال‌های ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳ مبلغی حدود ۸۰۰ هزار دلار از دولت آمریکا دریافت کرده است؛ بودجه‌ای که به طور مشخص برای فعالیت‌های رسانه‌ای و سیاسی علیه جمهوری اسلامی ایران اختصاص یافته بود.این همسویی مالی و مواضع سیاسی، تردیدها درباره استقلال و بی‌طرفی او را دوچندان کرده است.

ماریا کورینا ماچادو؛ فراخوان برای مداخله خارجی

ماریا کورینا ماچادو، رهبر مخالفان ونزوئلا و برنده جایزه صلح نوبل امسال، نیز نمونه دیگری از این الگوست. مواضع پیشین او شامل فراخوان علنی برای حمله نظامی آمریکا به ونزوئلا بوده است.اعطای جایزه صلح نوبل به فردی با چنین پیشینه‌ای، پرسش‌های جدی درباره معیارهای این جایزه و ماهیت سیاسی تصمیم‌گیرندگان آن به وجود آورده است.

صلح در خدمت سیاست

نحوه رفتار و موضع‌گیری این سه شخصیت – نرگس محمدی، شیرین عبادی و ماریا کورینا ماچادو – نشان‌دهنده الگویی هماهنگ و هدفمند است که در راستای اهداف سیاست خارجی ایالات متحده به‌ویژه علیه کشورهایی مانند ایران و ونزوئلا عمل می‌کند.این افراد، به جای دفاع از صلح واقعی، به ابزار تبلیغاتی در خدمت جنگ‌طلبی آمریکا تبدیل شده‌اند تا با چهره‌ای ظاهراً صلح‌طلبانه، سیاست‌های تهاجمی و فشار حداکثری واشنگتن را توجیه و سفیدشویی کنند.